Na een leven als afgestudeerd Sociaal Geograaf en een carrière in het bankwezen stortte Sijbrand zich in zijn 'droomleven' als pokerspeler en ondernemer. Ook dit bleek uiteindelijk niet vervullend en geleidelijk vonden er vanaf 2009 verschuivingen in het bewustzijn plaats qua voedsel, gezondheid, sport en levensstijl. Deze beweging in het bewustzijn versnelde op het moment dat hij in 2013 werd uitgenodigd om aan een Yoga teacher training deel te nemen. Er werd iets geraakt en geopend van binnenuit en er ontstond een enorme aspiratie naar waarheid. Sijbrands leven veranderde totaal en de bewuste spirituele reis naar binnen was begonnen. 

 

Vele leraren, mentoren en guru's kwamen en gingen. Totdat Sijbrand in absorptie (samensmelting met het bewustzijn zelf) de waarheid realiseerde. De zoektocht naar de 'wat ben ik' was voorbij en de urenlange meditaties brachten de meest wonderbaarlijke spirituele inzichten en spectaculaire energetische ervaringen. Sijbrand begon steeds meer 'spiritueel' les te geven. Op menselijk vlak en in het normale leven was het echter wat minder wonderbaarlijk. Sijbrand trok zich meer en meer terug in zichzelf en was steeds minder in staat om te functioneren als vader, echtgenoot, vriend en partner in De Nieuwe Yogaschool. 

 

Ondanks de realisaties die 'het gezichtspunt' op de wereld en de relatie met het leven voorgoed veranderd hebben. Ondanks de bereidheid om in kwetsbaarheid en eerlijkheid de eigen stukken steeds opnieuw aan te gaan. Ondanks het hele scala aan teachings, leraren, spirituele oefeningen, retreats, Satsangs, zelfonderzoek, psychologisch werk, plant medicijnen, lichaamswerk, ademwerk, ijsbaden en de diepe meditatieve staten werd het duidelijk dat iets niet werd gezien en/of voldoende begrepen.

 

Dit gebeurde natuurlijk niet expres. Terugkijkend was er simpelweg onvoldoende kennis en bewustzijn omtrent de verschillende soorten trauma, chronische stress en de deregulerende impact ervan op het autonome zenuwstelsel. In een gedereguleerd systeem is  de 'window of tolerance' (WOT) kleiner waardoor we er sneller 'uitschieten' (externe en interne trickers activeren sneller meer primitieve en niet op de realiteit gebaseerde, vecht, vlucht en freeze verdedigings responsen). Tevens is de natuurlijke, zelfregulerende capaciteit ontregeld waardoor we vervolgens, zonder te begrijpen waarom, minder snel terugkeren in onze WOT. We leven niet in het 'Nu' en zijn dus niet in staat het leven vanuit aanwezigheid, plezier en verbinding in al zijn expressies te ervaren. Het systeem is vooral bezig met overleven en het vermijden van gevaar. De impact hiervan op ons lichaam en leven is enorm en de complexiteit ervan is door Sijbrand onderschat.  

 

Ook in zijn rol als 'spiritueel leraar', yogaschool eigenaar en op veel andere plekken in de spirituele wereld zag en ziet Sijbrand vaak, ondanks de oprechte bereidheid, wijsheid en mooie werk, dat de juiste nuance, (zelf)bewustzijn, en specifieke kennis en aanpak over trauma en het effect ervan op ons autonome zenuwstelsel, ontbreekt. Dit zorgt ervoor dat veel mensen die met onverwerkt trauma en dus een gedereguleerd zenuwstelsel rondlopen en die zich in alle oprechtheid overgeven aan het spirituele pad op een bepaald moment in het 'normale' leven mentaal, fysiek, emotioneel en/of spiritueel (en soms ook financieel want 'het werk' is niet goedkoop) vast kunnen lopen. Met als gevolg dat ze teleurgesteld en gefrustreerd raken in datgene wat in de juiste context, tempo en nuance juist de 'verlichting' brengt. De leraren en de studenten willen oprecht zo graag en dit kan ervoor zorgen dat de juiste fundering ontbreekt. Het proces kan dan 'Too fast', 'Too much' and 'Too soon' verlopen om goed integreerbaar te zijn.  

In Sijbrand's persoonlijke proces werd het duidelijk dat het ontwikkelingstrauma naar aanleiding van zijn meer dan 3 maanden te vroege geboorte gecombineerd met een hoge ACE score (Adverse Childhood Experiences score) een deregulatie in zijn 'menselijke voertuig' teweeg heeft gebracht die vraagt om een heling in de diepste lagen van het menselijke lichaam. Het werd duidelijk dat als we willen leven als spiritueel belichaamt mens niet alleen de realisatie van 'wat we zijn' essentieel is maar ook zeker de heling van het lichaam vanaf het niveau van het autonome zenuwstelsel (neuroplastische heling). Dit is een meesterschap op zichzelf dat er voor zorgt dat het lichaam op cel en neuraal niveau in tijd en ruimte heelt en dus steeds meer in 'flow' een voertuig wordt van het pure bewustzijn waarvan het in essentie een kind is. 

Het proces van spiritueel ontwaken aangaan, zodat een ieder die dat wenst mag realiseren dat alles en iedereen in essentie onmogelijk iets anders kan zijn dan absoluut, puur, bron bewustzijn. De bron waaruit de energetische 'stroom van het leven' en de 'ik' en alles wat waargenomen wordt ontstaat. Dit spiritueel ontwaakte perspectief samenweven met de juiste trauma geïnformeerde informatie, dat is Nu de intentie van Sijbrand. 

Een veilige context creëren voor zichzelf en anderen. Vanwaaruit we samen vanuit aanwezigheid de grenzen van ons belichaamde bewustzijn nieuwsgierig, speels, kwetsbaar en met compassie kunnen ontdekken en uitdijen. Het ontwaakte perspectief en de juiste kennis integreren in ons leven, zodat we het ontwakingsproces proces bewust, skillful en met de juiste tools, support en kennis kunnen ondersteunen op het moment dat we vast komen te zitten en niet meer goed weten hoe we 'thuis' moeten komen.   
  

Voor Sijbrand opent zich een levens potentieel, waarbij het 'spiritueel ontwaakte perspectief' en transformatie proces samensmelt met het kijken door een 'zenuwstelsel' en een 'trauma geïnformeerde' bril. Een leven waarin Sijbrand zijn hand heeft opgestoken om (zelfs of juist) met een getraumatiseerd systeem een belichaamd voertuig te zijn voor het pure bewustzijn zelf.