DNYS blog – Wat als je al bent wat je zoekt?

Misschien herken je dit:
Je begint met yoga om soepeler te worden of met meditatie om je hoofd tot rust te brengen. Zo begint het vaak. 

Vaak voel je ‘iets’, iedere keer als je van de mat of je meditatiekussen afstapt. Maar wat dat ‘iets’ is? Daar kun je moeilijk je vinger op leggen. Toch blijft het je terugroepen naar je yogamat of kussen. 

Zelfs als dat soms uitdagend voelt: zelfs als je hoofd in eerste instantie alleen maar voller lijkt, of de houdingen je juist alleen maar pijnlijk bewust maken van hoe stijf je bent. 

Maar hoe vaker je yoga of meditatie beoefent; hoe meer je merkt dat er iets lijkt te gebeuren. Niet alleen fysiek, maar op dieper niveau. Een soort herinnering. Een innerlijk weten dat er meer is… Meer dan je gedachten, je verhaal of de rollen die je speelt. Alsof iets in jou wakker wordt. Alsof jij wakker wordt. 

Wat is dat eigenlijk?

Dát is waar yoga en meditatie werkelijk over gaan.
Niet per se over leniger worden of meer rust ervaren (dat zijn mooie bijkomstigheden). Maar over zien wat je ten diepste bent. Over het herkennen van het stille, vrije bewustzijn dat altijd in jou leeft.

Die herkenning noemen we: zelfrealisatie.

Wat is zelfrealisatie?

Zelfrealisatie betekent letterlijk: jeZelf realiseren. Het is geen streven naar een betere versie van jezelf, maar eerder het afleggen van al die lagen die je niet bent. Het betekent dat je ontdekt wie je in wezen bent – onder alle gedachten, overtuigingen en rollen die je in het dagelijks leven speelt.

Zelfrealisatie is dat je helder begint te zien wat je in essentie bent.

Het is geen magisch moment, geen eindpunt, of iets wat je ‘wordt’. Het is juist de herkenning van wat je altijd bent geweest. Een thuiskomen bij jezelf, wanneer je de laagjes begint af te pellen.

Meditatie en yoga als uitnodiging

In die zin zijn yoga en meditatie geen doel op zich, maar een uitnodiging. Ze nodigen je uit om te luisteren. Om stil te staan. Om aanwezig te zijn met alles wat er is, ook dat wat ongemakkelijk is.

De houdingen, de adem, de stilte… het zijn allemaal tools. Poorten naar een ervaring van wat je in essentie bent: bewustzijn, ruimte, liefde. Hoe je het ook noemen wilt. 

Of, zoals eeuwenoude yogateksten het noemen: Sat Chit Ananda — zijn, bewustzijn, gelukzaligheid.

Dat betekent niet dat je iets hoeft te worden wat je nog niet bent. Je bent het namelijk al. 

Herinneren wie je bent

Dat is misschien makkelijker gezegd dan gedaan, want ons hele leven zijn we gewend onszelf te identificeren: met onze gedachten, onze persoonlijkheid, zelfs onze baan. Veel van ons lijden komt voort uit die identificatie met dat wat we niet zijn. 

Dat is ook de reden dat we soms in een identiteitscrisis belanden als we onze baan verliezen (“Wie ben ik als ik mijn baan verlies?”) of dat we onszelf soms niet waardig of goed genoeg voelen. 

Juist in het loslaten van die lagen schuilt dus een enorme vrijheid. Een bewustzijnservaring die niet afhankelijk is van externe omstandigheden of voorwaarden.

Yoga en meditatie helpen je daaraan herinneren:
Je bent niet je gedachten.
Niet je verhaal.
Je bent dat wat ervaart.

‘Practice and all is coming’ 

“Practice, and all is coming” –
dat zijn de beroemde woorden van yogi Sri K. Pattabhi Jois.

Ze betekenen dus niet alleen dat je misschien op een dag je tenen aan zal raken of uren stil kunt zitten. De belofte gaat veel verder dan dat.

Een belofte dat – als je yoga en meditatie blijft beoefenen – je je gaat herinneren wie je werkelijk bent. 

Zelfrealisatie levert je geen nieuw leven op. Maar het schenkt je een nieuw perspectief op het leven dat je al leeft. Eén waarin je minder wordt geleefd door gedachten, emoties of identificatie met dat wat je niet echt bent, om in plaats daarvan te leven vanuit je essentie. 

En dat is echte vrijheid.