DNYS blog – Donkere dagen, Licht vanbinnen

De dagen worden korter, de nachten langer: een uitnodiging om het licht in jezelf te vinden.

Er is een moment in het jaar waarop het licht langzaam terugtrekt. De ochtenden zijn stiller, de avonden vallen vroeger. Buiten vertraagt alles en ergens diep van binnen voelen we diezelfde beweging: een natuurlijke uitnodiging om naar binnen te keren. 

Het zijn de donkere dagen, maar misschien is dit juist de tijd waarin we kunnen leren wat licht werkelijk is.

Het licht dat niet dooft

Yoga leert ons dat er een licht in ons schijnt dat niet dooft. Het is het licht van aanwezigheid zelf: dat wat waarneemt en getuige is van alles wat komt en gaat. Datgene wat altijd helder blijft onder onze gedachten, gevoelens en ervaringen. 

Zelfs als je het tijdelijk niet ziet of ervaart, is het er nog steeds. Zoals de zon achter de wolken blijft schijnen, ook op de meest grijze dag. 

En tegelijkertijd hebben we het donker soms ook nodig om het licht te kunnen zien. 

In de Bhagavad Gita wordt dit prachtig verwoord:

“Het licht van de maan is mooi, maar het licht van de maan dat in donker water wordt weerspiegeld, is van een nog grotere schoonheid. Licht in het licht is mooi, maar licht in de duisternis is vele malen schitterender. Juist dankzij de duisternis.”

Op diezelfde manier kunnen we soms juist in het donker onze eigen helderheid vinden. 

Bewustwording als thuiskomen

Bij De Nieuwe Yogaschool spreken we over het bouwen aan een nieuw bewustzijn. Dat klinkt groot, maar het begint met iets eenvoudigs: aandacht.

Elke keer dat je op de mat stapt, je adem volgt of bewust even stil staat, keer je terug naar die stille plek in jezelf. Dat is het licht van je bewustzijn. 

Verlichting, zoals Patanjali het omschrijft, is niet iets dat je buiten jezelf vindt; het is het moment waarop je je herinnert wat je altijd al was. 

Een uitnodiging tot verstilling

Nu de dagen korter worden, worden we vanzelf uitgenodigd om minder te doen en meer te zijn. Om te ontdekken dat stilte vol aanwezigheid is. Soms merk je het tijdens savasana, wanneer alles even stilvalt en er niets te doen is. 

Misschien is dat wel de grootste les van deze tijd van het jaar: dat het duister, de stilte of de leegte geen vijanden zijn van het licht, maar juist de plekken waar het geboren wordt. 

Laat daarom je practice een uitnodiging zijn. Een uitnodiging om het licht te herkennen in jezelf en om dat licht te laten schijnen. Zelfs als het donker is.