DNYS blog - Een liefdesbrief aan De Nieuwe Yogaschool

Lieve “De Nieuwe Yogaschool”,

Bijna zes jaar geleden heb ik je voor het eerst ontmoet. Het was liefde op het eerste gezicht. Je kwam op het juiste moment. Ik voelde een enorme behoefte om mijn hart te volgen en mijn potentie te leven. Graag wilde ik een plek creëren waar ik mezelf kon zijn. Waarin ik mezelf veilig kon voelen en deze veilige haven ook met anderen kon delen. Om daarvanuit samen te kunnen groeien. Ook was er een grote drang mezelf in de wereld neer te zetten, me te bewijzen en de honger naar erkenning te stillen.

Destijds was het onderscheidingsvermogen in deze ver te zoeken.

Op aanraden van Marijke, met wie ik al jarenlang bevriend was en samenwerkte, belde ik de gemeente Amsterdam. Vrijwel meteen werd ik doorverwezen naar jou. Ontelbaar vaak was ik al langs jou door de Laurierstraat gefietst naar mijn oude studio, maar je was me nog niet eerder opgevallen. Is dat wat ze niet vaker over de liefde zeggen? Hoewel ik duidelijk kon zien hoe mensen je lange tijd hadden verwaarloosd, vond ik je adembenemend mooi. Groots, magisch, je herbergde zoveel ruimte en ik kon jouw geschiedenis voelen. En dat midden in het hart van Amsterdam. Je werd gebruikt als creatief centrum, je allereerste bestemming om als school te dienen hadden ze van je afgenomen.

De gemeente Amsterdam vertrouwde me tijdelijk de sleutel toe, zodat ik je ook door anderen kon laten bewonderen. Vaak zat ik ’s avonds echter alleen in jouw grootste ruimte. Het was koud. De lente van 2013 moest nog beginnen. Liggend op jouw linoleum vloer staarde ik vaak door je prachtige ramen naar het licht van de maan. Diep in mijn hart wist ik dat ik met je verder wilde. Het voelde zo goed. Nog nooit eerder wist ik iets zo zeker. Met jou wilde ik mijn eerst echte commitment aangaan. Steun van de wereld om me heen hoefde ik niet te verwachten. Veel vrienden vonden je te groot en risicovol. Mijn lieve vader en moeder en slechts enkele dierbaren begrepen het wel en stimuleerden me door te zetten. Ze kenden me te goed. Het vuur vanbinnen was al ontbrand. Ik ben hen daar zo dankbaar voor.

more articles DNYS Academie

Op het cruciale moment dat ik de beslissing moest nemen voor mijn commitment met jou, en geen idee had hoe ik dat moest doen, kruisten twee engelen mijn pad. Mariken en Sijbrand belden me gewoon op. Uit het niets. Ik had ze nooit eerder ontmoet. Hun reikende hand om samen het commitment aan te gaan met jou voelde zo natuurlijk en ondersteunend. Alles begon te stromen. Praktische hobbels werden door deze twee mensen zonder opsmuk uit de weg geruimd. De hemel had een duidelijk teken gegeven.

Jouw naam bedacht Sijbrand. Je raakte zwanger van een nieuw bewustzijn in de Nieuwe Yogaschool. De hemel gaf opnieuw een teken toen Mariken onverwacht zwanger raakte van een prachtige dochter Lievia.

Als je hart je de juiste koers influistert en wanneer passie je leidraad wordt, zal het ego er alles aan doen zich ermee te bemoeien. Om het over te nemen. Het ging allemaal zo snel. Al tijdens jouw verbouwing begon ik mijn ambities en behoeftes op jou te projecteren. Ik maakte van jou de allergrootste, de meest bijzondere en deed mijn uiterste best jou te gebruiken om zelf te kunnen stralen.

Tijdens het weekend van de opening, zes jaar geleden, zag je er prachtig uit. Wat was ik trots op jou. Je had je bestemming als school terug gekregen. Vanaf de opening wisten al veel mensen de toegang tot jou te vinden. In de loop der jaren werden dat er steeds meer. Je bood onderdak aan velen die het verlangen hadden te schuilen. Om het geweld van de grote stad en de wereld te ontvluchten. Bij jou was er de ruimte om tot rust te komen, om te verstillen. Veelal ben ik getuige geweest van transformaties en groei. Hechte vriendschappen en liefdesrelaties zijn onder jouw dak ontstaan. Zeer velen hebben het vak van yogaleraar bij jou geleerd, om daarvanuit anderen te kunnen inspireren. Je was voor velen een belangrijke springplank, je bood een prachtig podium. Zowel studenten als leraren hebben zich in jouw huis kunnen ontwikkelen. Vanuit jouw bescherming hebben ze hun grenzen mogen verleggen.

Een prachtig voorbeeld is Eline. Tijdens jouw openingsweekend kwam Eline in jouw straat wonen. Haar geschiedenis was rauw, ze kwam van ver, maar in jouw haven heeft zich een magisch proces ontvouwd. In haar leraar – en mentorschap is haar licht naar anderen vaak oogverblindend.

Voor velen van ons, voel je als thuis. Leah ontroerde mij bij ons vierjarig bestaan, door te delen hoe wij allen in de School als familie aanvoelen.

Uit het niets kruiste twee jaar geleden Monique ons pad. Als schoonmaakster van yogamatten wilde Monique bij jou schuilen. Op adem komen. Haar talenten werden niet ongezien en door wonderlijke omstandigheden heeft zij je gebruikt om op te krabbelen en te gaan staan. Om vervolgens met haar talenten, haar tijd en grote hart jou te dienen.

Je bood onderdak aan zoveel prachtige leraren. Een massagestudio, een acupunctuur – en een fysiotherapiepraktijk. Onder de vlag van Hartbiet werd de horeca geprofessionaliseerd. Daarnaast ontvouwde zich een omvangrijk team van inspirerende mensen die de meditaties faciliteren, receptie vormgeven, de boekhouding, de marketing en pr, de website, social media, de organisatie van teachertrainingen en workshops en niet te vergeten de schoonmaak. Jullie werk is van onschatbare waarde.

In zes jaar tijd ben je ongelooflijk hard gegroeid. Je bent volwassen geworden. Je staat op eigen benen. Voor mij persoonlijk heeft jouw groei me geconfronteerd met mijn eigen demonen. Ik heb me erdoor bedreigd gevoeld. Ik kon er niet mee omgaan. Om jouw dreiging maar niet te hoeven voelen, verdoofde ik mezelf met stroopwafels en paprikachips. Ik werd tien kilo zwaarder, kreeg rode plekken op mijn huid, vluchtte zo ver mogelijk van je weg, terug naar mijn roots in Friesland. Voor mij voelde je al lang niet meer veilig.

Je hield je aan onze commitment. maar geloof me; als ik eronder uit had gekund, had ik het gedaan. Ik wilde zo graag weg, maar dat was niet mogelijk. Lesgeven stond op de agenda, en ik moest mezelf laten zien. Daarnaast waren er gesprekken die ik liever niet wilde voeren.Je zette me met mijn rug tegen de muur. Gek eigenlijk, dat je zo ongelooflijk bang kunt zijn voor datgene wat je het liefst hebt gewild.

Jouw grootsheid dwong me op mijn knieen. Ik kan niet langer vechten, en dat wil ik ook niet meer. In plaats daarvan voel ik de behoefte om me aan je over te geven. Graag wil ik je opnieuw leren kennen en van je genieten. Om geinspireerd te worden door jou. Om daadwerkelijk te luisteren naar wat van je van me wilt. Hoe je me wilt inzetten voor dat wat groter is dan mijzelf.

Ik weet nu dat ikzelf en wij allemaal het niet zijn geweest die jou tot een succes hebben gemaakt. Dat heeft het Leven gedaan. Door mij heen. Door ons allemaal heen. Ondanks de misleidingen van mijn ego moest jij er komen. Om het licht in onzelf te ontdekken. Het licht waar ik zo ongelooflijk bang voor ben geweest.

Mijn onuitsprekelijke dank gaat uit naar een ieder die zich de afgelopen zes jaar heeft ingezet voor jou. En ik hoop uit de grond van mijn hart dat een ieder die zich met jou verbindt, goed voor je zal blijven zorgen.

Dankbaarheid is wat overblijft. Dankbaar voor een prachtig huis wat ik door jou kan bewonen. Vlak in jouw buurt, in de Jordaan, samen met mijn twee lieve vriendjes. Dankbaar voor alle kansen en mogelijkheden tot groei, voor Sat Shree, die ik onder jouw dak als mijn leraar mocht ontmoeten. Dankbaar voor de ervaring onderdeel te zijn van datgene wat ik nooit kon bedenken.