Beste yogi,

Ik vind het een kunst om in het 'nu' te leven. 'De poort naar het leven is smal', staat in het Nieuwe Testament. 'Het is een smalle weg en maar weinigen zullen hem vinden.' Als kind vond ik dit zo ontzettend oneerlijk.

'Als god alles kan', legde ik mijn vader voor, 'waarom heeft hij die poort dan niet een beetje breder gemaakt zodat meer mensen hem zouden kunnen vinden?'

"De poort naar het leven is smal."

Eckhart Tolle gaf jaren later een antwoord. Hij beschreef het leven als een rol perkament. Als je de linkerkant uitrolt, jouw verleden, beschrijf je daarop alles wat je in je leven hebt meegemaakt. Al die dingen die oneerlijk waren, die je niet hebt verdiend: schrijf alles op en vergeet niets. Daarna rol je de linkerkant, je verleden, op tot waar je nu bent.

Dan rol je de rechterkant van de perkamentrol uit, je toekomst. Hierop beschrijf je alles wat jou mogelijkerwijs zou kunnen overkomen in je leven. Alles waar je bang voor bent, waar je tegen opziet. Rol dan ook de rechterkant, je toekomst, op tot waar je nu bent. Als je het verleden en de toekomst beide hebt opgerold, hou je nog maar weinig ruimte op de rol over. Dit moment. Dat is het Nu. De smalle poort naar het leven die maar weinig mensen zullen vinden, want bijna iedereen zit gevangen in het verleden of in de toekomst.

Steeds weer helpen yoga en meditatie me deze poort te vinden...

Namasté,
Johan
Terug